Dag 25 woensdag 2 januari 2019

Oei, dag 25 alweer. Nu gaat het rap. Zo denk je, we hebben nog zeeën van tijd en zo is het einde alweer bijna in zicht. Nog 7 dagen en dan moeten we ons huisje op wielen alweer inleveren in Christchurch. Gelukkig, we hebben nog 6 dagen om van Nieuw zeeland te genieten.

We staan nu op een camping in Chaslands, Catlins Forest park in het zuiden van Nieuw Zeeland. Een Kiwi holiday park camping. De eerste camping die ons een beetje tegenvalt. Het leek op de plaatjes een plaatje van een camping. Maar het is maar een kale gravelvlakte en het waai hier zo hard dat je niet buiten kunt zitten. Dan zit er meteen zand tussen je tanden. Maar goed we vermaken ons toch wel. Maken we dat ook weer eens mee.

De weg hiernaar toe was weer mooi om te berijden. Het zonnetje scheen en het was vanmorgen al behoorlijk warm. Onderweg in het plaatsje Balclutha wat boodschappen gedaan en vandaar uit de weg langs de kust gevolgd. Volgens het Nieuw Zeeland boek zijn er behoorlijk wat mooie bezienswaardigheden langs deze route. Het eerste wat we tegen kwamen was een mooi uitzicht op een baai, het zogeheten Kaka Point. Daarna doorgereden naar het Nugget Point waar er hoog op de klif een vuurtoren staat en waar we dan eindelijk zeehonden, dwerg- en geeloogpinguïns zouden kunnen spotten. Het was 600 meter klimmen naar de vuurtoren. En dan zou je beneden deze beestjes zien luieren en spelen. Maar je raad het al, de pinguïns waren niet thuis. We hebben ze in ieder geval niet gezien. En de zeehonden? Ook niet gezien, alleen wel er een paar gehoord. De klif was zo hoog dat je een verrekijker nodig had om ze te zien en die hebben we niet. Het uitzicht vanaf de klif met de vuurtoren was overigens fantastisch en dat maakte alles weer goed. 

Niet getreurd dan maar naar de volgende baai ‘Cannibal Bay’. Hier zouden zelfs zeeleeuwen te zien zijn. Dan daar maar eens gaan kijken. Hiervoor moesten we over een bochtige smalle gravelweg van 7 kilometer lang. Maar hopen dat we er niet teveel tegenliggers tegenkomen. Gelukkig, we kwamen er maar 2 tegen. Alleen 1 van die 2 was een grote vrachtwagen beladen met schapen ☹. We konden elkaar maar amper passeren maar het lukte. Hans had er alle vertrouwen in maar ik moet zeggen dat ik het best wel een beetje eng vond. Nou hopelijk was het allemaal de moeite waard. Maar helaas ook de zeeleeuwen lieten zich niet zien. Beetje balen. Dan maar genieten van het mooie strand. En die zeehonden, pinguïns en zeeleeuwen? Ik denk dat we daar maar een keertje voor naar het Dolfinarium in Harderwijk moeten.

Even later weer op weg. De volgende stopt was bij de prachtige, fraaie Purakaunui Falls. Hiervoor moesten we een stukje over een mooi aangelegd pad door de bossen wandelen. Dit was echt de moeite waard. Zo anders dan de vele watervallen die we al gezien hebben. 

Omdat we morgen hier nog een hele dag in de omgeving zijn gaan we de ander mooie bezienswaardigheden morgen doen. Dus naar die ‘mooie’ camping gereden en daar zitten we dan een de stevig windje. Hans doet een tukje en ik schrijf even mijn verhaaltje.