Dag 26 donderdag 3 januari 2019

Hoi allemaal. Hier komt weer een verslag van onze stormachtige belevenissen van vandaag. Gisteravond was de wind wat gaan liggen dus we hebben goed kunnen slapen. De camper bleef mooi rustig staan. Vanmorgen begon het wat het weer betreft nog rustig maar in de loop van de ochtend trok de wind weer aan. En dan zit je in een hele wiebelige camper. 

Zo rond tien uur zijn we op pad gegaan om deze stormachtige omgeving te ontdekken. We hebben van de campingeigenaar een kaart met alle mooie bezienswaardigheden die hier in Catlins forest zijn gekregen. Dit zijn er heel veel. Er staan er wel 27 op die het bezoeken waard zijn. Dat gaat natuurlijk niet in één dag lukken. Dus we hebben er een paar uitgelicht om te bezoeken.

We zijn begonnen met het winderige Waipapa Point. Een erg mooi uitzicht op de kust waar de golven op beukten. Op de punt stond ook hier een klein vuurtorentje. En jaaaa eindelijke, we hebben 1 hele zeeleeuw zien luieren op het strand. Hoeven we daarvoor niet meer naar het Dolfinarium. Daarna zijn we naar Slope Point gereden. Dit is het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Wat waaide het hier hard! We hadden er behoorlijk wat moeite mee om er tegenin te lopen. En hadden we de wind in de rug dat werd je gewoon naar voren geblazen. Je moest ook zeker niet te dicht aan de randen van de klif gaan staan want je kon er zo vanaf geblazen worden. De zee was erg onstuimig, de golven sloegen huizen hoge tegen de kliffen omhoog. Toen we terug bij de camper kwamen zaten onze zonnebrillen helemaal onder het zilte zout. Eigenlijk zat alles onder. Het zat zelfs de ramen van de camper. Van hieruit zijn we op zoek gegaan naar de Waipohatu Falls. Opzoek gegaan ja. Staat op de folder dat je daar in een 15 minuten van de parkeerplaats naar toe wandelt kom je tot de ontdekking dat dit een wandeling is naar een track van 3 uur. Dan zou je de waterval onderweg ergens tegenkomen. We keken elkaar aan zo van gaan we dit echt doen? Nou nee, daar hadden we geen zin in want we wilden nog wat andere dingen gaan zien. En watervallen, ja die hebben we in middels al heel veel gezien. Dus weer omgedraaid en weer zo’n 15 minuten terug naar de camper en weer door naar het volgende. Intussen waait het nog steeds heel erg hard. 

Het volgende was Curio Bay, Een erg mooie baai waar we eindelijke een cafeetje vonden waar we effe een bakkie konden doen. Want ja dat moet ook op zijn tijd. Inmiddels was het alweer bijna 4 uur. Wat zouden we nog willen gaan doen? We wilden nog graag de Tautuku Estaury Boardwalk doen en naar de Cathedral Caves. Deze laatste kan je alleen maar bekijken als het eb is en dat was pas om 17.45u. Dus even eerst die mooie boardwalk gelopen en daarna naar de grotten. Toen we bij de Cathedral Caves aankwamen werd er al aangegeven dat het een stuk later zou worden voordat ze de hekken naar de grotten zouden openmaken. Het weer was nog te onstuimig en het water nog te hoog. Na een half uurtje wachten deelde de beheerders mee dat het te gevaarlijk was en dat ze helemaal niet open zouden gaan. Jammer, maar wel goed dat ze aan onze veiligheid denken.

Dan maar retour naar de camping. Die ligt er zo wat tegenover. Lekker in ons wiebelig campertje een pizzaatje eten met een wijntje erbij. Weer een leuke dag gehad.

Morgen vertrekken we richting Moeraki. Dit ligt ongeveer 229 kilometer verder op. En wat hier in Nieuw Zeeland best wel apart is dat het weer daar totaal anders kan zijn dan hier. Volgens de weerberichten is het daar hoog zomer en een temperatuur van ongeveer 25 graden. Heerlijk naar al die koude wind.