Dag 27 vrijdag 4 januari 2019

Zo wat hebben wij een onstuimig nachtje achter de rug. Bakken met water viel er uit de hemel. En het stormde er nog steeds heel erg bij. En dan moet je zo rond half vier nachts ook nog eens naar het toilet. Zie dan maar eens uit een wiebelende camper te komen. Maar allemaal gelukt. Toen we vanmorgen wakker werden was er nog steeds niets verandert. Gauw opbreken dan maar en op naar het volgende adres. Hopende dat het daar beter is.

Het eerste stuk was nog steeds bar en boos. Weinig te zien onderweg. Maar dan had ik gelukkig nog een zoon die nog wakker was en die nog even met mij geappt heeft. Leuk. 

Onderweg zijn we even gestopt om een take away Long Black en een Cappuccino te kopen. Terwijl ik sta te wachten knoopt de man achter de toonbank een gesprek met mij aan. Hij hoorde namelijk dat ik uit Nederland kwam. Hij vertelde dat zijn ouders ook uit Nederland kwamen. Moeder uit Zeist en Vader uit Utrecht. Het gezin van zijn vader was destijds met ouders en 7 broers en zussen naar Nieuw Zeeland verhuisd. Zijn vader was de enigste die getrouwd was en had ook al een gezin met 2 kinderen (hij zelf was in Nieuw Zeeland geboren). Het was dus een hele verhuizing geweest. Hij kon niet echt Nederland spreken en verstaan. Maar wat erg leuk is dat hij nog steeds Nederlandse liedjes met zijn eigen kleinkinderen zong. Klap eens in de handjes en hop paardje hop. Hij had klap eens in de handjes willen vertalen maar dat gaat niet. Want als wij zingen van ‘op het boze bolletje’ dan word dat vertaald naar ‘on the evil head’ wat weer ‘op het slechte hoofd’ betekend. Grappig was dat. Later voor we weg reden kwam hij ons ook nog even waarschuwen. We stonden verkeerd geparkeerd. Wat wij niet wisten was dat je aan die kant van de weg moet parkeren in de richting waar je naar toe rijdt. En wat hadden wij gedaan! We waren van de linker weghelft overgestoken naar de rechter en dat mag dus absoluut niet. Weer wat geleerd. 

Later in de middag aangekomen in Moeraki. Voor we naar de camping toe gaan nog even langs de bezienswaardigheid van Moeraki; The Boulders van Moeraki. Dit zijn bijna volmaakte, grijze bollen van soms wel 3 meter doorsnee. Die liggen daar verspreid half begraven op het strand en in de zee. Apart om te zien. Volgens de Maorilegende zijn deze rotsen voedselmanden die gevallen zijn uit de kano’s van de voorouders waarmee Maori’s vanuit hun geboorteland Hawaiki naar Nieuw Zeeland voeren. Overal in Nieuw Zeeland kom je van dit soort legendes van de Maori’s tegen. Grappig om die legendes te lezen. Op het Noorder Eiland zie je nog veel meer legendes dan hier. De meeste Maori’s wonen dan ook op het Noorder Eiland.

Nu staan we op een kleine camping, zonder wind, regen en ook geen zon, vlak boven een haventje aan zee. Pracht uitzicht. Jammer dat het nog zo’n somber weer is. De voorspelling is goed, maar ja dat was het gisteren ook. Nu nog uitkomen ook.😊

O ja wat ik ook nog wilde laten zien zijn de bijzonder mooie bloemen die je zomaar in de natuur tegenkomt. Heb er een foto van 1 van deze prachtige bloemen van geplaatst. 

Word vervolgd.